UNESCO - Słowacja

Okazuje się, że mam sporo pocztówek z obiektami UNESCO. Wypadałoby je pokazać. Dzisiaj nasi południowi sąsiedzi - Słowacja.

Bardiów. 

Bardiów jest małym miastem w północno-wschodniej Słowacji. Pierwsza pisemna wzmianka o tym mieście pochodzi z XIII wieku. To przykład wyjątkowo dobrze zachowanego średniowiecznego miasteczka warownego. Najważniejszymi zabytkami są: gotycka bazylika p.w. św.Idziego z XV wieku i renesansowy ratusz z XVI wieku. Znajduje się tam również nieduża dzielnica żydowska, zbudowana wokół  XVIII-wiecznej synagogi.

I pocztówka multi-view, na której również zaznaczono obiekty UNESCO.

Spiska Kapituła - siedziba biskupów Spiszu, do połowy XX wieku samodzielne miasteczko warowne; obecnie dzielnica miasta Spiskie Podgrodzie. Wraz z nim, Zamkiem Spiskim i wioską Żehra  znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Z powodu swego znaczenia nazywana 'słowackim Watykanem'.

Spiski Hrad - zabytkowy kompleks zamkowy z przełomu XI i XII wieku. To największy w środkowej Europie zespół budowli o charakterze wojskowym, politycznym i sakralnym, o doskonale zachowanej architekturze romańskiej i gotyckiej. 

Bańska Szczawnica - to jedno z najstarszych i najbardziej znaczących miast górniczych w Europie. Wydobycie i przetwórstwo znacznych ilości złota, a następnie i srebra, stanowiło przez kilka wieków o jego znaczeniu i zamożności jego mieszkańców. Stopniowo dawny średniowieczny ośrodek górniczy przekształcił się w miasto w renesansowymi pałacami, XVI-wiecznymi kościołami, eleganckimi placami i zameczkami.

Z tych ostatnich miejsc nie mam oddzielnych pocztówek. Ale może kiedyś.

Świątecznie

Radosnych Świąt Bożego Narodzenia

Ich życie

Myślę, że te pocztówki nie wymagają komentarza.

Pocztówki można otrzymać za pośrednictwem My Life Project. Ewentualnie mogę się kilkoma podzielić.

UNESCO - Indie

Dwie pocztówki z Indii przedstawiające miejsca znajdujące się na listach światowego dziedzictwa UNESCO.

Pierwsza z nich - Fatehpur Sikri

Fatehpur Sikri – miasto w północnych Indiach.
Znajduje się tu  doskonale zachowany zespół architektoniczny dawnej stolicy Wielkich Mogołów. Miasto wybudowano w XVI wieku od podstaw, w miejscu wioski Sikri, na polecenie cesarza Akbar, który postanowił przenieść tu stolicę z Agry. Jednak wkrótce miasto zostało opuszczone, prawdopodobnie z powodu braku wody pitnej, i  stało się 'miastem-widmem' a stolicę przeniesiono w kolejne miejsce. Na pierwszym planie widoczny Maryam Palace, siedziba matki władcy.

I kolejny obiekt.

Kalaisa Temple - świątynia Kajlasa - jedna z 34 świątyń wykutych w bazaltowej skale, znajdujących się w miejscowości Elura /Ellora/. Obok siebie stoją świątynie trzech wyznań: hinduskie, buddyjskie i dżinijskie co jest traktowane jako znak tolerancji religijnej. Najstarsze z nich liczą ok. 1600 lat. Były budowane w ciekawy sposób - mianowicie budowano je od góry, stopniowo zdejmując i odrzucając zbędny materiał ze skalnego masywu, w którym następnie wydrążono wnętrze świątyni.

Na Trzynastego

Pocztówka z Chin.
Wysłana 43 dni temu i dziwnym zbiegiem okoliczności  właśnie dotarła, na Trzynastego.

Mamy 13 grudnia. Ten dzień nie najlepiej się kojarzy. Ale dla mnie to dzień szczególny, zresztą kolejny /oj tak!/ w życiu.
Wszystkim, który z okazji urodzin nadesłali mi życzenia i pocztówki, serdecznie dziękuję :)

Montenegro

Jedyna, jak dotychczas, pocztówka z Czarnogóry. Czarnogóra to niewielkie państwo nad Adriatykiem jedno z tych, które  powstały po rozpadzie Jugosławii. W latach 2003-2006 było częścią Serbii i Czarnogóry.

Kotor jest miastem portowym, położonym nad zatoką Kotorską na wybrzeżu Adriatyku. Z pozostałych trzech stron miasto jest otoczone górami. To ukształtowanie terenu sprawia, że miejsce to jest porównywane z fiordami norweskimi.
Kotor jest jednym z najlepiej zachowanych średniowiecznych miast w południowo-wschodniej Europie i jest pełen zabytkowych budowli.
Miasto jest wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Warto być przyzwoitym

Warto być uczciwym
choć nie zawsze się to opłaca.
Opłaca się być nieuczciwym,
ale nie warto.

Pocztówka na dzisiejsze czasy. Nawet wiem komu powinno się ją wysłać.

Copacabana

Kiedy za oknem zimno i ponuro, warto spojrzeć na taką pocztówkę.

To chyba najsłynniejsza plaża świata - Copacabana. Swoją nazwę wzięła od najgęściej zaludnionej dzielnicy świata będącej częścią Rio de Janeiro. 
Plaża liczy 4 kilometry długości i odbywa się tu wiele imprez kulturalnych i sportowych, takich jak noc sylwestrowa czy mistrzostwa świata w piłce nożnej plażowej.  Promenada jest pełna drogich hoteli, restauracji, barów i pubów. Tu w 2013 roku odbyły się 28. Światowe Dni Młodych, w których uczestniczyło prawie 3 mln osób. 
Widoczna w tle pocztówki góra o charakterystycznym kształci to Głowa Cukru.

Mt. Kinabalu

Pocztówkę z tego miejsca już pokazywałam i wtedy nieco o tym miejscu napisałam.

To Kanibalu,  najwyższy szczyt  Malezji liczący 4101 metrów i leżący w północno-wschodniej części wyspy Borneo. Podnóża góry porośnięte są wilgotnym lasem równikowym i objęte ochroną.
Park Narodowy Kinabalu wpisany jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO.    

(9962 km - 54 dni)  

Szczawne

Do kolekcji pocztówek z bieszczadzkimi cerkwiami dołączyła jeszcze jedna -  z miejscowości Szczawne.

Szczawne to w zasadzie  wieś w województwie podkarpackim, lokowana  w XV wieku. Znajdująca się tutaj  cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Boskiej /obecnie cerkiew  prawosławna/ pochodzi z końca XIX wieku. Równocześnie z cerkwią wzniesiona została drewniana dzwonnica. Po II wojnie cerkiew stała opuszczona.  W 1962 roku powstała tu filia parafii prawosławnej w Morochowie, cerkiew stopniowo odbudowano, ale i tak do dziś nie ma tu elektryczności.

Jeździec z Madary i ...

Pocztówki z Bułgarii pokazujące miejsca wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Pierwsza z nich to Jeździec z Madary.

 

Średniowieczna płaskorzeźba wykuta w skale, jedyny tego typu zabytek w Europie.
Znajduje się w pobliżu wsi Madara we wschodniej Bułgarii. Płaskorzeźba jest wykuta na wysokości ok. 23 metrów i przedstawia jeźdźca oraz biegnącego za nim psa; jeździec włócznią przeszywa lwa, który leży pod przednimi nogami konia. Powstanie reliefu wiąże się z imieniem bułgarskiego chana Terweła, i odnosi do początków VIII wieku.

I drugi obiekt - Rylski Monastyr

Monastyr usytuowany jest w kotlinie górskiego masywu Riła, ok. 120 km na południe od Sofii. Jest on ważnym symbolem bułgarskiego oporu przeciwko tureckiej okupacji, kiedy to pozostawał ostoją kultury i języka bułgarskiego, a także symbolem odrodzenia narodowego w XVIII i XIX wieku. Leży na wysokości 1100 metrów n.p.m. i został założony w X w. przez pustelnika Iwana z Riły.
W XIX wieku, dzięki ofiarom społeczeństwa bułgarskiego i przy zgodzie władz tureckich wybudowano ogromny kompleks klasztorny, harmonijnie wkomponowany w naturalne otoczenie. Mury grubości 2 m i wysokości 24 m nadają mu wygląd warownej twierdzy

Co jest za tym Murem ?

Chiny to kraj o bardzo dużej liczbie obiektów umieszczonych na liście dziedzictwa UNESCO. Mnóstwo tutaj zabytków najwyższej światowej klasy. Dzisiaj dwa z nich.

To co nieodłącznie kojarzy się z Chinami czyli Wielki Mur.

 

To olbrzymi wał obronny ciągnący się  na długości 6430 km. Mur nie jest dziełem jednej dynastii. Jego początki sięgają VII wieku p.n.e. ale swego gigantycznego kształtu zaczął nabierać  około 220 roku p.n.e. pod panowaniem cesarza Qinshi Huang, kiedy to fragmenty już istniejących, wcześniejszych fortyfikacji zostały połączone i utworzyły wspólny system obronny przeciw inwazjom z północy. Budowa była kontynuowana aż do czasów dynastii Ming /1368-1644/, kiedy to Wielki Mur stał się największą strukturą militarną na świecie. 
Dzisiaj kiedy już różne mury upadły, Wielki Mur Chiński jest atrakcją turystyczną. Jego niektóre fragmenty, leżące niezbyt daleko od innych ciekawych, turystycznych  miejsc zostały odrestaurowane i przyciągają rzesze turystów. 

I Terakotowa Armia, zastępy terakotowych wojowników liczące ponad 2000 lat.

Cesarz Qinshi Huang /zm. 210 p.n.e./, władca, który zjednoczył Chiny i zaangażował się m.in. w budowę Wielkiego Muru został pochowany w otoczeniu słynnych terakotowych żołnierzy. Tysiące wojowników umieszczono w trzech kryptach przykrytych drewnianymi sklepieniami a następnie przysypano ziemią. Figury, z których najwyższe mają 1,8 m wzrostu, są bardzo realistyczne. Różnią się między sobą, ich rysy dopracowano szczegółowo, a wraz z końmi, rydwanami i bronią są prawdziwymi arcydziełami. Wykonane zostały z żółtej gliny, a po wypaleniu pomalowane. Dzisiaj te kolory już prawie całkowicie wyblakły.
Zbudowany ponad 2000 lat temu grobowiec cesarza i jego terakotowej armii znajduje się u podnóża Góry Li w Lintongu, 30 km na wschód od Xi`anu. 

Nord-Pas de Calais

Te niewielkie pagórki, swoim kształtem przypominające piramidy, nie są naturalnym ukształtowaniem terenu. To hałdy górnicze w zagłębiu węglowym w regionie Nord-Pas-de-Calais na północy Francji.

Ten obszar, liczący 4 tysiące hektarów gdzie przez stulecia wydobywano węgiel, jest bardzo związany z Polską i Polakami. W kopalniach pracowali górnicy reprezentujący 29 narodowości. Wśród nich były tysiące Polaków, którzy dotarli tutaj za chlebem. Przez 70 lat francuskie radio RFI nadawało specjalną audycję w języku polskim skierowaną do Polaków i ich potomków mieszkających w Lille i w okolicach. Klub piłkarski z Lens nazywano polskim; Raymond Kopaczewski Kopa, jest obok Platiniego i Zidane'a uważany za najlepszego piłkarza Francji.
Wydobycia węgla w zagłębiu zaprzestano w 2010 roku .
Teraz kopalnie zamieniane są w skansen, na hałdach budowane są sztuczne stoki narciarskie i szlaki turystyczne

Region ten jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

zagłębie węglowe w regionie Nord-Pas-de-Calais na północy Francji, liczące 4 tysiące hektarów. Ziemie te, gdzie przez stulecia wydobywano węgiel, są bardzo związane z Polską i Polakami. W kopalniach pracowali górnicy reprezentujący 29 narodowości. Ich pochodzenie ukryte było pod kamuflażem umorusanych na czarno twarzy. Wśród nich były tysiące Polaków, którzy dotarli tutaj za chlebem. Przez 70 lat francuskie radio RFI nadawało specjalną audycję w języku polskim skierowaną do Polaków i ich potomków mieszkających w Lille i w okolicach. Klub piłkarski z Lens nazywano polskim; Raymond Kopaczewski Kopa, jest obok Platiniego i Zidane'a uważany za najlepszego piłkarza Francji. Roger Walkowiak triumfował w Tour de France. W 2010 roku w zagłębiu zaprzestano wydobywania węgla. Region zastygł w bierności i bezrobociu. Teraz kopalnie zamieniane są w skansen, na hałdach budowane są sztuczne stoki narciarskie i szlaki turystyczne

Czytaj więcej na http://fakty.interia.pl/galerie/swiat/zaglebie-weglowe-w-nord-pas-de-calais-na-liscie-unesco-zdjecie,iId,1045216,iAId,73768#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

zagłębie węglowe w regionie Nord-Pas-de-Calais na północy Francji, liczące 4 tysiące hektarów. Ziemie te, gdzie przez stulecia wydobywano węgiel, są bardzo związane z Polską i Polakami. W kopalniach pracowali górnicy reprezentujący 29 narodowości. Ich pochodzenie ukryte było pod kamuflażem umorusanych na czarno twarzy. Wśród nich były tysiące Polaków, którzy dotarli tutaj za chlebem. Przez 70 lat francuskie radio RFI nadawało specjalną audycję w języku polskim skierowaną do Polaków i ich potomków mieszkających w Lille i w okolicach. Klub piłkarski z Lens nazywano polskim; Raymond Kopaczewski Kopa, jest obok Platiniego i Zidane'a uważany za najlepszego piłkarza Francji. Roger Walkowiak triumfował w Tour de France. W 2010 roku w zagłębiu zaprzestano wydobywania węgla. Region zastygł w bierności i bezrobociu. Teraz kopalnie zamieniane są w skansen, na hałdach budowane są sztuczne stoki narciarskie i szlaki turystyczne

Czytaj więcej na http://fakty.interia.pl/galerie/swiat/zaglebie-weglowe-w-nord-pas-de-calais-na-liscie-unesco-zdjecie,iId,1045216,iAId,73768#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

     

zagłębie węglowe w regionie Nord-Pas-de-Calais na północy Francji, liczące 4 tysiące hektarów. Ziemie te, gdzie przez stulecia wydobywano węgiel, są bardzo związane z Polską i Polakami. W kopalniach pracowali górnicy reprezentujący 29 narodowości. Ich pochodzenie ukryte było pod kamuflażem umorusanych na czarno twarzy. Wśród nich były tysiące Polaków, którzy dotarli tutaj za chlebem. Przez 70 lat francuskie radio RFI nadawało specjalną audycję w języku polskim skierowaną do Polaków i ich potomków mieszkających w Lille i w okolicach. Klub piłkarski z Lens nazywano polskim; Raymond Kopaczewski Kopa, jest obok Platiniego i Zidane'a uważany za najlepszego piłkarza Francji. Roger Walkowiak triumfował w Tour de France. W 2010 roku w zagłębiu zaprzestano wydobywania węgla. Region zastygł w bierności i bezrobociu. Teraz kopalnie zamieniane są w skansen, na hałdach budowane są sztuczne stoki narciarskie i szlaki turystyczne

Czytaj więcej na http://fakty.interia.pl/galerie/swiat/zaglebie-weglowe-w-nord-pas-de-calais-na-liscie-unesco-zdjecie,iId,1045216,iAId,73768#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

Ohrid

Nocny widok na miasto Ochryda i Jezioro Ochrydzkie w Macedonii.
Ohrid chyba lepiej brzmi niż jego polska wersja - Ochryda.

Miasto leży w południowo-zachodniej Macedonii, nad jeziorem o tej samej nazwie, u stóp gór Galiczica.
Dzisiejsza Ochryda stoi na miejscu starożytnych miast Diassarites i Lychnidos.  W IX wieku pierwszy raz pojawia się słowiańska nazwa miasta Ohrid.
W mieście zachowały się liczne cerkwie, ruiny bazyliki św. Erazma z IV wieku, ruiny twierdzy cara Samuela z X-XI wieku i starożytny teatr.

Ochryda i Jezioro Ochrydzkie zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Tam, gdzie mieszkają Marszalezi

Pocztówka nie jest piękna ani specjalnie oryginalna ale warto ją pokazać bo przywędrowała z daleka, aż z Wysp Marshalla.

Republika Wysp Marshalla to państwo wyspiarskie obejmujące 1225 wysepek rozrzuconych na zachodnim Pacyfiku /w Mikronezji/. Swoją nazwę wzięły od nazwiska angielskiego kapitana Johna Marshalla, który przybył tu w XVIII wieku.
Liczy zaledwie 70 tysięcy mieszkańców, głównie to rdzenna ludność tych wysp, Marszalezi /Marszalczycy/. Językiem urzędowym jest angielski, ale w powszechnym użyciu jest język marszalski.

Bratysława

Niewielki kraj, nasz sąsiad. A pocztówek stamtąd  jak na lekarstwo. Może dlatego, że żyje tam tylko ok. 5,5 mn ludności więc i postcrosserów musi być niezbyt dużo.
Ale ja zaopatrzyłam się w pocztówki podczas wycieczki.
Stolicą Słowacji jest Bratysława. Jest jedyną stolicą na świecie, która graniczy z dwoma państwami, tj. na południu z Węgrami, a na zachodzie z Austrią. Bratysława była miastem koronacji węgierskich władców,  a w latach 1526-1784 stolicą Cesarstwa Austro-Węgier i z tego okresu pochodzi wiele zabytków.

Najbardziej znaną budowlą jest Zamek Bratysławski.

Zamek pochodzi z XIV-XV wieku. Położony jest na wzgórzu nad Dunajem. Jego charakterystyczny kształt - cztery wieże w narożnikach murów obronnych - sprawia, że jest porównywany do stołu odwróconego  nogami ku górze.
W czasach współczesnych zamek był także miejscem ważnych wydarzeń historycznych. Tu podpisano m.in. ustawę federacyjną między Czechami i Słowacją /1968 r./ oraz Konstytucję Republiki Słowackiej /1992 r./.
Obecnie w pomieszczeniach Zamku znajdują się eksponaty Muzeum Historycznego. Do najcenniejszych należą m.in. klejnoty koronacyjne.  

Gjirokastra

Gjirokastra czyli pocztówka z Albanii. Pierwsza i jedyna w mojej kolekcji.

To miasto-muzeum w południowej części Albanii, zwane też Srebrnym Miastem lub Srebrną Twierdzą. Zawdzięcza to między innymi kamiennym domkom starówki, które są pokryte szarymi łupkami. Liczne uliczki są bardzo strome, dlatego Gjirokastra zwana jest też Miastem Tysiąca Schodów.
Miasto ma swoje korzenie w starożytności, kiedy to na tych terenach zamieszkiwało plemię Argyrów.
Nad miastem góruje stara, średniowieczna twierdza, rozbudowana przez Turków osmańskich.
Historyczne centrum miasta wpisane jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Pocztówka od Krysi B. Dziękuję :)

Są wyniki

Są wyniki Bliskowschodniego Candy.  
Swój udział zgłosiło 10 osób, spośród których wylosowałam dwie:

Jest to nr 3 i 2 czyli zgodnie z kolejnością zgłoszeń :
2  to Ratri
3  to Lenka ^^

Serdecznie gratuluję :) Adres do Lenki posiadam natomiast Ratri proszę o przysłanie /przez zakładkę Kontakt po prawej stronie/.

Wszystkim serdecznie dziękuje za udział w zabawie. A jeżeli kogoś interesują moje wrażenia z Jordanii i Izraela a także zdjęcia, to zapraszam na mój drugi blog, gdzie mozolnie bo mozolnie /jakoś czasu nie starcza/, opisuje tę wycieczkę.

Kościoły Pokoju

Całkiem niedawno, w poście o polskich obiektach UNESCO pisałam, że nie mam oddzielnych pocztówek z  Jawora i Świdnicy, miejsc gdzie znajdują się Kościoły Pokoju.
No i proszę, już są. A to dzięki nieocenionej Krysi B. Serdecznie dziękuję :)

Jawor

Świdnica

Kościoły te są największymi drewnianymi budowlami o funkcjach religijnych w Europie.
Powstały w II poł. XVII wieku, w następstwie pokoju westfalskiego kończącego wojnę trzydziestoletnią /1618-1648/, gdy naciskany przez protestancką Szwecję katolicki cesarz Ferdynand III Habsburg przyznał śląskim luteranom prawo do wybudowania trzech świątyń na obszarach bezpośrednio podległych jego władzy.
Wybudowano trzy takie kościoły: w Głogowie, Jaworze oraz Świdnicy. Wszystkie zostały ukończone, a do naszych czasów dotrwały dwa – kościół w Głogowie spłonął w pożarze wywołanym uderzeniem pioruna.

Boskie Buenos

Buenos Aires czyli z hiszpańskiego Pomyślne Wiatry.
I ma to swoje uzasadnienie bo Buenos Aires jest pod wpływem wiejących tu wiatrów - el pampero i la sudestada. Pierwszy wieje z południa, jest chłodny, występuje od czerwca do października. Zwykle wieje od kilku godzin do kilku dni. Niesie duże ilości pyłu. W rejonie Buenos Aires pojawia się średnio w roku 12 razy. Często zaczyna się od burzy, po której następuje podmuch zimnego i suchego powietrza. Sudestada wieje z południowego wschodu, zwykle wiosną i jesienią. Jest wiatrem silnym, niosącym wilgotne powietrze.

Buenos Aires to stolica Argentyny, a Argentyna to światowa stolica tanga. Pierwowzorem tanga były hiszpańskie tańce habanera i flamenco, przeszczepione do Ameryki Południowej. Prymitywna forma tanga pojawiła się w Argentynie już w I połowie XVIII wieku. Tango argentyńskie przywędrowało do Europy na początku XX wieku gdzie wkrótce zyskało olbrzymią popularność jako taniec towarzyski, jakkolwiek początkowo uważano go za taniec wysoce nieprzyzwoity.

Trzeba przyznać, że ta tańcząca para bardzo ożywia pocztówkę. W tle jeden z najsłynniejszych teatrów Ameryki Płd. - pochodzący z końca XIX wieku Teatr Colon czyli Teatr Kolumba.

Bliskowschodnie Candy

Niedawno wróciłam z wycieczki do Izraela i Jordanii i oczywiście przywiozłam trochę pocztówek. Ogłaszam więc małe 'bliskowschodnie candy' w którym można wygrać dwa zestawy po dwie pocztówki, z Izraela i Jordanii.

Konkurs trwa do 20.10.br.

Co trzeba zrobić aby wygrać pocztówki:
- Zgłosić się w komentarzu pod postem.
- Umieścić podlinkowany, powyższy banerek na swoim blogu i podać link do tego miejsca.
- Tym razem do konkursu zapraszam obserwatorów bloga.
- Wyniki konkursu ogłoszę do 3 dni po jego zakończeniu.

 Zapraszam i życzę powodzenia :)

Route 66

Route 66  zwana też Mother Road to otwarta w 1926 roku trasa drogowa w USA o długości 2448 mil /3939 km/ łącząca Chicago z Los Angeles, a od 1936 przedłużona do Santa Monica. Przebiegała przez stany Illinois, Missouri, Kansas, Oklahomę, Teksas, Nowy Meksyk, Arizonę i Kalifornię, by zakończyć swój bieg w Los Angeles.

Swoją największą świetność przeżywała w okresie wielkiego kryzysu lat 30. ubiegłego stulecia. Była wtedy główną magistralą wiodącą fale migrantów ku zachodowi, głównie do Kalifornii.
Route 66 została oficjalnie skreślona z listy autostrad krajowych w 1985 roku, kiedy została zastąpiona przez autostradę Interstate 40. Uznano wtedy, że istniejące jeszcze jej odcinki nie odpowiadają wymogom nowoczesnych dróg międzystanowych.
W 2005 roku odcinki te zostały uznane za narodową drogę krajobrazową o nazwie Historic Route 66. Łączna długość drogi na tych odcinkach wynosi 2269,2 km i stanowi popularną atrakcję turystyczną.

A takie znaki drogowe stoją przy tej drodze. Ten pochodzi z miejscowości Flagstaff w Arizonie i miałam okazję sfotografować go osobiście :)

Polskie UNESCO

Kiedyś obiecałam, że pokażę pocztówkę z polskimi obiektami znajdującymi się na liście UNESCO. Pewnie wiele osób ją widziało lub posiada ją nawet w swoich zbiorach. Można ją było kupić, o ile dobrze pamiętam, w Postcrossing-Store, ale już dość dawno tam jej nie widziałam.

Pocztówka przedstawia trzynaście polskich obiektów na liście UNESCO, chociaż obecnie jest ich czternaście. Uwzględniając jednak, że niektóre obejmują praktycznie całe historyczne obszary z wieloma zabytkami, to jest ich znacznie, znacznie więcej.

Belize

Niewielkie państwo w Ameryce Środkowej leżące na półwyspie Jukatan, nad Morzem Karaibskim,  graniczące z Meksykiem i Gwatemalą.
Pocztówka nie przywędrowała wprost z Belize /a szkoda/, dostałam ją z USA. 

 
Wzdłuż wybrzeża Belize rozsiane są niewielkie wysepki koralowe a także większe wyspy. Największą wyspą w Belize jest Ambergris Caye, która jest bardzo popularnym miejscem wakacyjnego wypoczynku. 
Historia wyspy pamięta czasy starożytnych Majów, europejskich, kolonizatorów, piratów oraz uciekinierów z Meksyku.
Piękne plaże, ciepłe morze, rafy koralowe, kurorty z rozbudowaną infrastrukturą turystyczną i ośrodkami sportów wodnych. Po prostu Karaiby.
A napis na odwrocie pocztówki zaprasza: Come to Ambergris Caye for the joy of living.

Język trolla

Ostatnio wzbogaciłam się o kilka pocztówek z Norwegii. To pierwsze kartki z tego kraju. Na początek pokazuję  bardzo charakterystyczne i fotogeniczne miejsce.

Pałac w Kozłówce

Piękny zespół pałacowo-parkowy rodziny Zamoyskich, we wsi Kozłówka leżącej w północnej części województwa lubelskiego.

Tarasy ryżowe

Tarasy ryżowe w Banaue  - Filipiny.
To liczące ok. 2000 lat tarasy, utworzone w zboczach górskich Ifugao na Filipinach. Przez Filipińczyków uważane za ósmy cud świata.

Tarasy powstały prawdopodobnie wyłącznie dzięki pracy rąk, bez użycia maszyn czy cięższego sprzętu. Znajdują się na wysokości 1500 metrów n.p.m. i zajmują powierzchnię ponad 10 000 km². Zasilane są wodą poprzez system irygacyjny ze znajdujących się powyżej lasów tropikalnych. 
Tarasy są narażone na proces erozji, ponieważ duża część pól przestaje być uprawiana. Muszą znajdować się pod stałą opieką i ciągle są odbudowywane. 
W 1995 zostały włączone na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Przejściowo uznawane były przez UNESCO za dziedzictwo zagrożone, jednak działania filipińskich władz doprowadziły do poprawy stanu tarasów.